تعریف مدرن ایمن بودن که همان در معرض خطر نبودن است، به قرن چهاردهم میلادی بر می گردد.در آن زمان برای بیان خصوصیات یک عمل به عنوان صفت از کلمه “ایمن” با معنی “بدون ریسک” استفاده شده است و برای اولین بار در سال ۱۵۸۰ ثبت شده است.
تعریف ایمنی به صورت ساده “عدم حضور پیامدهای ناخواسته مانند سوانح و حوادث” است. بنابراین به شرایط ایمن بودن اشاره دارد. تعریف عمومی این کلمه می تواند به صورت زیر هم باشد:
“ایمنی یک خاصیت یا کیفیت سیستم است. و شرط لازم و کافی است برای اینکه اطمینان حاصل کنیم که تعداد رویدادهای مضر برای کارگران، عموم مردم یا محیط زیست به طور قابل قبولی پایین باشد.”
بسیاری از افراد با این تعریف ایمنی موافقند، بدون اینکه دوباره به این تعریف فکر کنند.تفکر دوباره آشکار می سازد که این تعریف چه مقدار ابهام دارد، زیر اصطلاحات “مضر برای کارگران” و ” به طور قابل قبولی پایین” سرشار از ابهام است.اینکه ما تصور می کنیم که معنی ” مضر برای کارگران” را می دانیم، دلیلی بر این نیست که دیگران هم برداشتی مشابه داشته باشند.